De luchthaven heeft drie terminals, elk ontworpen voor specifieke soorten vluchten met duidelijk afgebakende passagierszones. In de twee openbare terminals (T1 en T2) liggen de aankomst- en vertrekhal naast elkaar en op hetzelfde niveau, wat zorgt voor een vlotte doorstroming van de passagiers. Transfers tussen deze terminals zijn beschikbaar per taxi of via een korte wandeling (ongeveer 5 tot 10 minuten).

Terminal 1 (T1)

• Locatie en indeling:
  De eerste terminal bij aankomst – een lang gebouw op de begane grond aan de rechterkant.

• Vluchttypes:
  Ontworpen voor intercontinentale vluchten, het behandelt vertrekken en aankomsten voor niet-Schengen routes. Hieronder vallen vluchten naar het Verenigd Koninkrijk, Ierland, Noord-Amerika (VS en Canada) en bestemmingen in het Midden-Oosten, Afrika en Azië.

Terminal 2 (T2)

• Locatie en indeling:
  Gelegen direct achter Terminal 1 in een kleiner gebouw met één verdieping aan het einde van het luchthavencomplex.

• Vluchttypes & Faciliteiten:
  Terminal 2 is gewijd aan vluchten binnen EU-Schengenlidstaten en andere Europese bestemmingen en bestaat uit zes onderling verbonden gebouwen en biedt geavanceerde passagiersvoorzieningen. Recente en lopende moderniseringen omvatten verbeterde veiligheidscontroles met geavanceerde röntgencontroletechnologie, waardoor de passagierservaring soepeler verloopt. Er zijn plannen voor een uitgebreide uitbreiding om de capaciteit verder te vergroten en zowel Schengen- als niet-Schengenvluchten te accommoderen, met als doel om in de komende jaren tot 21 miljoen passagiers per jaar te kunnen verwerken. Bovendien zal de terminal dankzij duurzaamheidsinitiatieven koolstofneutraal worden in 2030.

Terminal 3 (T3)

• Functie:
  Terminal 3 is gericht op niet-geregelde luchtvaart. Hij bedient charteroperaties, vracht- en privévluchten en is ook bedoeld voor officiële staatsbezoeken of belangrijke gelegenheden.

Extra context: Schengengebied

In het kader van het Schengenakkoord zijn de grenscontroles tussen de deelnemende landen grotendeels afgeschaft. Het gebied omvat:

• EU-lidstaten:
  België, Denemarken, Duitsland, Estland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Italië, Letland, Litouwen, Luxemburg, Malta, Nederland, Oostenrijk, Polen, Portugal, Slovenië, Slowakije, Spanje, Tsjechië en Zweden.

• Niet-EU/EVA-leden:
  IJsland, Liechtenstein, Noorwegen en Zwitserland.

• Inclusief overzeese gebieden:
  Portugese gebieden (Azoren, Madeira), Spaanse gebieden (Canarische Eilanden, Ceuta, Melilla) en het Duitse grondgebied Helgoland.

• Uitgesloten gebieden:
  Landen als Ierland, Groot-Brittannië, Cyprus, Roemenië, Bulgarije en Kroatië vallen buiten de Schengenzone. Daarnaast blijven enkele kleine staten (Monaco, San Marino, Vaticaanstad) en veel overzeese gebieden (waaronder regio’s van Frankrijk, Noorwegen, Denemarken, Nederland en de Britse kroonkolonies) buiten de regeling.